Dag 3

Vanmorgen ging de wekker om 7u af. Tijd voor een ontbijt. We namen allebei wat vers fruit en een sapje. Maar toen kwam de kelner naar onze tafel om de lege kommetjes op te halen. Hij vroeg of we nog meer wilden eten, hij wees naar een andere kant van het ontbijtbuffet, en jawel hoor, een compleet Indonesisch warm buffet: nasi , bami, sajur, tempeh bacem, sambals en kroepoek! Dat wilde ik toch wel proberen. Beetje rijst met sajur en tempeh mmmmm verrukkelijk. Patty wilde toch liever cornflakes .

Na het ontbijt een kleine wandeling naar een moskee en een paleis in Medan. We waren ook erg onder de indruk van het verkeer daar. Lekker ribut en chaotisch zeg! Alles rijdt , iedereen wil voorrang. Maar hier geldt schijnbaar, de grootste mag als eerste. Maar daarom rijden de scooters gewoon overal tussendoor,. Compleet met bagage, goederen, handel maar ook zelfs met kleine (slapende) kindjes! Moet je bij ons toch niet aan denken.
Met de busreis van ca. 4 uur naar Bukit Lawang. Gelukkig heeft de bus airco !
Onderweg een kleine koffie-stop gemaakt bij een lokaal tentje. Toen ik er binnenliep kreeg ik een apart gevoel, zo bekend , zo eigen, beetje moeilijk te omschrijven, ff traantje wegpinken. Het sfjeertje, gewoon super! Ja Edu klopt, onze roots, je voelt het wel degelijk.
Lekker kop koffie gedronken zoals mama/oma vroeger nog maakte, koffie tubruk. Wel met melk uit blikje.
Onderweg heel veel gezien, palmolieplantages, winkeltjes, auto- en scooterwerkplaatsen,eetkraampjes ( gewoon niet te tellen zoveel) vrouwen die de was doen in de rivier. Vervolgens laten drogen door op de struiken te leggen. Of op een laken op de grond! De mensen daar zitten allemaal buiten , op hun (geïmproviseerde) veranda, op oude stoelen , bankjes, of gewoon een deken of een tapijtje en zelfs op een auto-achterbank.. Ook nog een aapje aan een ketting gezien , wel zielig
Ook was er nog een scooter/brommer met kraampje er aan vast , en de man verkocht daar tjendol die hij ter plekke voor je in een zakje(!) deed, rietje er in en klaar. Jammer genoeg zaten we in de bus hahahaha
Het verkeer op deze weg was ook helemaal verschrikkelijk. Smal, en alles moet er door, vrachtauto’s , werkauto’s, scooters, wandelende schoolkinderen. En nog veel gaten in de weg.
De vele mooie verhalen die mijn mama heeft verteld over Indonesië, krijgen nu een beeld, echt geweldig en best emotioneel.
Zonder kleerscheuren aangekomen bij het prachtige Bukit Lawang, een dorp naast Bohorok. Wij slapen in een ecologisch resort, Ecolodge.
Prachtig is het hier. Na een overheerlijke lunch ( gadogado met sate) werden onze koffers naar de cottages gebracht We moesten over een wiebelig gammel loopbruggetje ( maximaal 6 personen tegelijk). Er is een tuintje waar we heerlijk kunnen zitten en ook echt aapjes in de bomen hebben gezien! Echt zo mooi hier! Bij 2 dames van onze groep zat al een slang (etje) en even later hadden wij de pech dat er een lekkere grote spin bij de wc zat ( horen jullie Patricia al gillen?!!!) Gelukkig heeft onze buurvrouw ons verlost van dat monster. Trouwens ook weer heerlijk gegeten hier in het resort-restaurant ( semi-open, en alles van bamboe) Je hoort het water stromen in de rivier.
Er zijn ook veel salamandertjes ( gekko’s) hier, ik vind ze ook eng, ik durf niet te gaan plassen als ze op de wc zijn. Ze doen geen kwaad maar ik vind ze wel eng. We liggen hier in bedje onder de klamboes en ik zie er weer eentje tegen de muur lopen brrrrr. Buiten horen we de aapjes roepen.
Wekker staat op 6 uur, na het ontbijt een wandeling door de jungle in het Nationale Park, waar we wellicht wel wat dieren hopen te ontdekken.