Dag 6

Vandaag geen wekker gezet, was een ‘vrije’ dag. Toch waren we al om 5.30 uur wakker.
Na wederom een ontbijtje met bami en toast met jam zijn we met 5 personen een scooter gaan huren om het eiland te verkennen. Super! Een aantal kleine dorpjes bezocht. Onderweg bij Tomok scooters geparkeerd bij een lokaal ‘cafeetje’ , de eigenaar wilde er wel oppassen hoor, maar of we dan wel een drankje bij hem konden kopen J
Door de straatjes gewandeld met veel winkeltjes en eethoekjes. Alles zo primitief , je kijkt je ogen uit!
Alle groenten en kruiden die ik normaal , ook voor oma Moeder, moet halen bij de toko in Venlo, liggen hier gewoon helemaal vol , uitgespreid op armoedige dekens of lakens. De verkoopsters zitten er ook bij en zo wordt er verkocht. Ook vis wordt er levend doodgeslagen op een boomstronk, ieuw!!! en dan schoongemaakt . Of ze schrapen de schubben er af en de vinnen worden geknipt terwijl het nog beweegt :-0. En als er tussendoor dan vis verkocht wordt, neemt men het geld gewoon aan met de vieze vishanden brrrrr.De hygiëne is natuurlijk heeeeeeeeeeeeel ver te zoeken hier hihihihi. Alles ligt er door elkaar, Zag ook wel lekkere Indische zoetigheden op een tafel liggen, maar daar zijn we toch maar voorbij gelopen. Ergens op een houten tafel lag een stuk vlees, een vrouwtje zat er bij en ze had een stok met een stukje plastic eromheen, en zo jaagde ze steeds de vliegen weg. Als men dan een stuk wilde , sneed ze het er af. Echt allemaal heel indrukwekkend.
Teruggekomen bij de scooters, natuurlijk eerst nog een drankje genomen bij de lieve oppasser. Hij kon gebrekkig Nederlands maar hij wilde graag met ons praten, Hij en zijn vrouw en 6 kinderen, woonden daar in een piepklein huisje; woonkamer / café, keuken, 1 (!) slaapkamertje. Alles bij elkaar misschien 24 vierkante meters. Armoedig .Echt zielig, tenminste vonden wij, maar we kregen toch de indruk dat zij tevreden mensen waren. We hebben gezellig met hem gepraat en zijn jongste dochter wilde zelfs wel een kerkliedje voor ons zingen, echt zo schattig!
Weer verder toeren op de schooter, we wilden een koningsgraf bezoeken, dus parkeerden we de scooters op vrij plekje. Toen we terugkwamen en met de scooters van het plekje wegreden, hield een man mij aan ( ik was de laatste) ik moest 15000 roepia betalen want we hadden op zijn terrein geparkeerd .
Ik vertelde het tegen mijn reisgenoot Herman, de rest was al weg. Niets ervan , zei hij, rijd maar gewoon weg. Hmmm net wat voor mij, dat durf ik toch niet hihihiih! Herman zei weer: moet je niet intrappen, hij kletst maar wat, rijd nou maar gewoon weg, ik rijd wel achteraan. woooaaa…… helemaal zenuwachtig ikke hahahhahaha
Weer lekker verder gereden door verschillende piepkleine dorpjes en veel foto’s gemaakt, ik kan echt zo genieten van deze mooie omgeving. Gestopt in Simanindo waar we met rijst en ikan goreng met komkommer en kroepoek en een drankje hebben gepauzeerd, kosten nog geen 2 euro p.p. !
Patty nog een shirtje gekocht , ze moest leren afdingen van onze reisgenootjes, maar vond ze niet leuk.
Wij hebben allebei zoiets van, het kost al niets daar, ga je ook nog afdingen, terwijl die mensen als zo weinig hebben. Ze heeft uiteindelijk 10.000 roepia minder betaald, = 65 eurocent, waar gaat het toch over dan?? Wij gunnen het die lokale mensen echt wel daar, maar schijnbaar is dat toch de verkeerde instelling hier.
Ik was ook nog bij een heel oud vrouwtje waar ik een katoenen batikbroek wilde kopen, toen was ik aan de beurt met de les ‘afdingen’ , dat was helemaal niet leuk bij dat oude mensje, ik moest denken aan mijn eigen oma. Ze zat daar op een muurtje en kon amper omhoog komen, had de neiging om haar te ondersteunen :-/ Na 30 cent afdingen,wilde ik niet verder gaan, en heb ik gekocht, ik voel me er nu nog naar onder.! In de groep zeiden ze, dat ze bewust zo’n oud vrouwtje daar neerzetten, om zo op het gevoel van de toeristen te spelen, nou dat is ze dan bij mij goed gelukt.
Teruggereden en de schooters weer afgegeven. Het was ondertussen 15 uur en het zonnetje scheen al lekker warm. Terug bij het hotel, bikini aan en even in het meertje bij het hotel gezwommen.
We wilden nog even zonnen, maar helaas werd het bewolkt. Toch nog even daar gezeten, want koud was het niet. Toen we terugkwamen in onze kamer, waren we toch al iets verkleurd, ondanks de bewolking!
Klaargemaakt om te gaan eten in een lokaal restaurantje, heerlijk gegrilde vis van de bbq!
Patricia nog een kokosnoot gekocht, die daar ter plekke voor haar werd schoongemaakt en gehakt ( dat die man zijn vingers nog allemaal heeft, vind ik toch wel een wonder hihihihi)
Ik nog wat kleine pisangs gekocht ( goed voor de diarree hahahaha) deze smaken heerlijk zoet, veel anders dan dat we gewend zijn thuis.
Nog even en theetje in de hotelbar, waar luidkeels werd gezongen en gitaar gespeeld door de kelners en barman. Gezellig!
Morgen gaan we weer van het eiland af, om 7u vertrekt de boot, en na een uurtje de bus in richting Payabungan
Foto’s zet ik er op via Facebook, dat gaat sneller.